Dag 10

11 september 2010

En dan zit het er helaas weer op....De dag begon rustig. We besloten zo lang mogelijk op de kamer te blijven omdat er geen kamer beschikbaar was aangezien het hotel was volgeboekt en we pas tegen 16.30 uur op het vliegveld hoefden te zijn. Uiteindelijk om 11.00 uur uitgecheckt waarbij we blijkbaar geen toeristenbelasting hoefdenen te betalen van $2,50 per dag terwijl dat wel op de hotelbevestiging van Expedia stond (wellichtwaren ze het gewoon vergeten). Het was echter niet aan ons om ze daar op te wijzen...

Na het eten doorgereden naar downtown Orlando, waar we nog niet waren geweest. Eerst door wat woonwijken gereden en gekeken naar enkele fraaie houten huizen en daarna gestopt bij de Fashion Mall. De laatste Mall van deze vakantie die gelukkig ook over heerlijke airco beschikte.... Hier vervolgens nog 1,5 uur rondgeslenterd en vervolgens besloten om de laatste uurtjes te vullen met een bezoekje aan de bioscoop. Hoewel er slecht 6 mensen zaten leek de ruimte toch flink gevuld. Dit kwam met name door de dame op de eerste rij die enkele stoelen in beslag nam (terwijl ze er gewoon op zat...). Blijkbaar zat ze hier de hele dag want ze zat rustig een boekje te lezen voordat de film begon en na afloop kwam het boekje weer tevoorschijn. Overigens leek het wel of haar zusjes (zeg maar zussen) ook aanwezig want er liepen door het complex nog een hand volvan deze ' goed gevulde' dames. Ach, inmiddels waren we er wel een beetje aan gewend deze vakantie.

Na de film doorgereden naar het vliegveld. Onderweg vreemd genoeg bij een tolweg aangekomen waar je tussen 2 lanes kon kiezen. 1 lane voor gepast geld (coins only) en de andere lane voor de express pass. Verder was er dus geen bemanning aanwezig bij de tolpoortjes. Hoewel we voldoende coins in het apparaat hadden gegooid bleef het licht helaas op rood. Toen al ons kleingeld in de bak was verdwenen en er nog altijd geen groen licht je niet mocht uitstappen en de rij achter ons begon aan te zwellen toch maar besloten om dan maar door te rijden. Meteen ging er een zoemer/alarm af....Omdat er weinig aan viel te doen vervolgens maar doorgereden en dan zien we vanzelf wel of we hier later nog iets van horen. Vreemd was het in ieder geval wel.

Het inleveren van de auto ging soepel en mooi op tijd waren we bij de balie. Omdat we ook deze keer al online waren ingecheckt alleen nog maar de koffers hoeven af te geven en vervolgens de tijd proberen vol te krijgen met een hapje eten, beetje internetten en wat lezen. 20 minuten later dan gepland (19.50 uur) zaten we in de lucht en ondanks redelijk wat turbulentie een goede vlucht gehad waarbij we helaas beide geen oog hadden dichtgedaan. Na een redelijk snelle vlucht van ca. 8,5 uur geland op Schiphol waar de ouders van Mira ons stonden op te wachten. Toen nog 230 km naar huis waarna we rond 13.00 uur weer thuis waren. We wilden niet gaan slapen, maar besloten om 15.00 uur toch maar exact1 uurtje te gaan liggen. Samen met een verkwikkende douche werkte dit redelijk. Uiteindelijk om 20.30 het gevecht tegen de slaap opgegeven en na 30 uur in touw te zijn geweest (op1 uurtje na) in een diepe slaap gevallen waarmee Florida 2010 er officieel op zat. Een mooie vakantie met als hoogtepunt (zoals vewacht) de 3 geweldige pretparken.

Dag 9

10 september 2010

De 9e dag zit er alweer op. Ondanks het voornemen om lekker uit te slapen na 3 dagen parken bezoeken waren we om 8.30 uur uit bed. Net als eerder deze week nogmaals gaan ontbijten bij de naastgeleden diner 'Village Inn'. Wederom weer een lekker uitgebreid ontbijt waarbij de ober ons vreemd genoeg nog herkende en ' welcome back' heette. Leuk ook dat je je koffie niet in truttig servies krijgt, maar gewoon 2 mokken met een thermoskan koffie. Koffie die in dit geval ook nog goed smaakte, waar dat in onze ogen niet altijd het geval is in Amerika.

Hierna terug naar de hotelkamer en het reisverslag van een dag eerder gemaakt. Het blijft altijd toch wel een aardig klusje, maar achteraf is het gewoon fijn om dit te hebben. Verder na lang wikken en wegen toch besloten om kaartjes voor de Blue Man Group te kopen voor de avondvoorstelling van 20.00 uur. Maar helaas, de show was uitverkocht en dat terwijl het goedkoopste kaartje (dus helemaal in de hoek achterin nog altijd zo'n $65,- kost....

Tegen de middag terug gegaan naar de Florida Mall. De plek die we de vorige keer kort na aankomst weer hadden verlaten omdat we de creditcard en bankpas kwijt waren (en nog steeds zijn). We hebben de hele mall doorlopen, maar met lege handen huiswaarts gekeerd.

(foto:M&M store Florida Mall)

Op de terugweg voor de zekerheid voor een paar dollar getankt en tevens een bezoek gebracht aan een Walmart. Een mega supermarkt, maar met prijzen die een stuk lager zijn dan die bij Publix. Geweldig om rond te lopen en al die lekkere dingen te zien liggen. Helaas gaan we bijna naar huis, dus besluiten we het te laten bij een echt Amerikaanse lunch: een doos met 6 soorten donuts!!

(Foto: Walmart)

Verder kwamen we hier ook nog andere soorten Lemonade in poedervorm tegen die 2x zo goedkoop was, 5x lichter en waarmee 1,5x zoveel Lemonade gemaakt van kon worden. Toch nog maar 2 doosjes meegenomen dus, zodat de voorraad nog iets groter is...

Hierna terug gegaan naar het hotel en alvast wat spullen ingepakt en rustig aan gedaan. Tegen 19.00 uur besloten om bij Subway een lekkere sandwich als avondeten te halen. Toen we de winkel uit wilden lopen naar de auto regende het gigantisch hard en waren we binnen een paar seconden dan ook goed nat geworden. Terug in het hotel het broodje opgegeten en alvast digitaal ingecheckt en de boardingpassen van zaterdag geprint. De plannen om nog naar de bioscoop te gaan maar gelaten voor wat het was omdat het zo hard bleek te regenen en inmiddels ook al flink was gaan onweren. Al haperend vervolgens via ' uitzending gemist' Expeditie Robinson gekeken en hierna de film Expendables (die we in de bioscoop wilden gaan kijken) op de laptop gekeken. Hier wel met ondertiteling, dus dat was wel een voordeel. Morgen vliegen we pas om 19:30 uur waardoor wel de hele dag nog moeten door zien te brengen zonder al te veel inspanning. Omdat het hotel namelijk volgeboekt is kunnen we niet langer blijven en moeten we om 11.00 uur uitchecken. Wat we tussen 11.00 en 16.30 uur gaan doen weten we nog niet, maar dat zien we morgen wel weer. Zo zit het er al bijna weer op, maar waar je thuis vaak verlangt naar mooi weer, zo is het ook lekker om 's middag buiten te kunnen lopen zonder levend geroosterd te worden....

Dag 8

9 september 2010

Deze dag begon als een exacte kopie van de afgelopen 2 dagen, waardoor we klokslag 8.30 uur weer in de auto zaten naar het laatste pretpark van deze vakantie: Islands of Adventure. Islands of Adventure telt zeven themagebieden - volgens de naam van het park: ‘avontureneilanden' - die in een cirkel om een meer liggen. Alle themagebieden worden door grote bruggen over water met elkaar verbonden, waardoor men het gevoel krijgt van eiland naar eiland te wandelen. Om 8.50 uur liepen we het park binnen en het was al flink druk. Zoals verwacht ging 90% meteen naar naar het themagebied dat afgelopen juni pas geopend is: The Wizarding World of Harry Potter. Hier is tot in detail de sfeer van de boeken en de films terug te vinden. Om dat te bereiken werkte Universal Studios - waartoe Islands of Adventure behoort - nauw samen met filmmaatschappij Warner Bros. en schrijfster J.K. Rowling. Je loopt het gedeelte binnen in Zweinsveld, in het Engels Hogsmeade geheten. Hier hebben ze een stadje nagebouwd dat het meest indrukwekkend is van alle nagemaakte dingen die we tot nu toe gezien hadden. Het ziet er echt geweldig uit.

We besloten om meteen naar de nieuwe attractie te gaan 'Harry Potter and the Forbidden Journey' die in het nagebouwde hoger gelegen kasteel was. Het was pas 9.05 uur, maar er stond al een rij van 40 minuten!!! Gelukkig werd er verteld dat single riders (waarbij je dus wordt ingedeeld bij andere mensen in de rit en niet samen in het karretje zit) slecht 5 minuten hoeven te wachten. We hadden geen zin om 40 minuten te wachten en hebben daarom de rit na elkaar gemaakt. Het is moeilijk uit te leggen hoe de rit is, maar het is een combinatie van een achtbaan door het kasteel en een rit in een IMAX theater.

De rit duurt erg lang en is geweldig gemaakt. Na buitenkomst zijn we in de simpele achtbaan Hippogriff gegaan en daarna ook nog in 1 een van de 2 supersnelle achtbanen van Dragons Challenge waarbij 2 achtbanen tegelijkertijd starten en rakelings langs elkaar rijden. Daarna verder gegaan in het park naar Jurassic Park waarbij we voor de eerste keer goed nat werden in de waterrit. Hierna een bezoek gebracht aan Dudley Do-Right's Ripsaw Falls. Ook een wilwaterbaan, waar we voor de 2e keer flink nat werden. Aangezien het inmiddels alweer zo'n 35/36 graden was, helemaal geen straf. De volgende attractie waar we naar uit hadden gekeken was The Amazing Adventures of Spider-Man. Hier wel zo'n 20 minuten moeten wachten (we waren inmiddels verwend, aangezien we dit lang vonden.). Ook weer een een simulatorrit met special effects gebaseerd op Spiderman. Net als de vorige keer in 2004 een van onze favorieten.

Hierna bij het water iets kleins gegeten en even uitgerust. Je maakt toch flink wat meters op een dag en met de hoge temperaturen is dat toch wel pittig. We hadden daarom ook een souvernirbeker gekocht voor $ 6,99 die je vervolgens onbeperkt kunt laten hervullen voor $0,85. Gezien de liters die we er op zo een dag doorheen jagen zeker geen slechte aankoop.

Next stop was Doctor Doom's Fearfall, waarbij je in een hoge toren een aantal keren een vrije val maakt. Wederom onze maag een paar keer in onze keel gevoeld!! We besloten vervolgens door te gaan naar nog een andere favorierte attractie: de megasnelle Incredible Hulk Coaster waarbij we in twee seconden afgeschoten werden naar een snelheid van 65 kilometer en we zeven keer over de kop gingen. Omdat hier helemaal geen rij stond, zijn we er maar 2x in gegaan. Volgende stop was het Lost-Continent gedeelte gericht op water. De pratende fontein die gesprekjes aanknoopte met voorbijgangers om ze vervolgens nat te spuiten bleef leuk om naar te kijken, maar de stuntshow die we daarna bezochten viel zo tegen dat we deze zelfs niet hebben afgekeken. De laatste attractie in dit gedeelte was ' Escape from the Lost City' waar vooral Mira zich op had verheugd. De watercirkel van zo'n 10 meter waar je doorheen loopt zonder nat te worden blijft indrukwekkend, maar de rest viel toch wat tegen. Blijkbaar zijn we inmiddels al wat kritischer geworden.....Laatste attractie van de dag was Popeye and Bluto's Bilge-Rat Barges, zeg maar de Piranha zoals in de Efteling. In deze attractie werden we niet nat, maar kwamen we volledig doorweekt naar buiten. Tijdens de rit kreeg je soms zelfs een hele golf met water over je heen! Omdat we toch nat waren besloten we daarom om nog maar een keer te gaan. Leuk om te zien hoe de andere 'droge' mensen in dezelfde rit schrikken als ze veel natter worden dan gedacht.

Hierna even een beetje proberen op te drogen en omdat het inmiddels 17.00 uur was, we nog flink nat waren en ook wel erg vermoeide voeten en benen hadden maar naar het hotel gegaan. Hier de beentjes omhoog gedaan en een paar uurtjes bijgekomen van een vermoeiende dag. Tegen 20.00 met de auto International Drive opgereden en gestopt bij Bahama Breeze. Mira had hier haar gewenste spare-ribs (baby back ribs) gegeten die heerlijk waren en Milan koos de gefrituurde kip. Beiden hadden we ontzettend genoten van het eten.

Tegen 22.00 uur weer terug bij het hotel waar Mira haar inmiddels geliefde reality show Nancy Grace over voornamelijk misdrijven keek en Milan een filmpje op de laptop keek. Tegen 00.30 uur gaan slapen en op naar de laatste dagen.

Website Islands of Adventure: http://www.universalorlando.com/Amusement_Parks/Islands_of_Adventure/islands_of_adventure.aspx

Dag 7

8 september 2010

Vanochtend was het weer vroeg dag, want we wilden ruim op tijd bij het 2e pretpark van deze week zijn, Epcot van Disneyland. Epcot is geopend in 1982 en is het leerzaamste Disneyworldpark. De naam Epcot is een afkorting en staat voor Experimental Prototype Community of Tomorrow. Het park is gigantisch groot en maar liefst 2x groter dan het Magic Kingdom park. Dat werd dus veel lopen vandaag.

Na het gebruikelijke ritueel (douchen, ontbijten) zaten we om 8.30 uur in de auto. Binnen 15 minuten hadden we de auto geparkeerd en rond 8.50 uur mochten we het park al naar binnen. Na 200 meter moesten we nogmaals wachten voordat we naar de attracties mochten. Vlak voor 9.00 uur werd er op z'n Amerikaans afgeteld en vervolgens gingen we in stoet samen met de medewerkers van het park voorop naar de eerste attractie Soarin. Vooraf hadden we gelezen dat bij deze attractie later op de dag rijen van wel 2 uur konden staan, dus we wilden deze attractie alvast gehad hebben. Soarin leek een echte zweeftocht (voor een mega-groot beeldscherm) over Californie. Een mooie ervaring. Zelfs de geuren waren aangepast. Om 9.10 uur hadden we deze attractie al gehad dus het was fijn om te weten dat we hiervoor niet meer in de rij hoefden te staan. Daarna snel door naar Test track, de langste en snelste Disney-rit die ooit heeft bestaan. Bij dit hogesnelheidsavontuur waren we zelf de testpiloot en moesten we de veiligheid en technologie van de prototypen voor de nieuwste automodellen testen. We vonden het helemaal geweldig en omdat de 'wachttijd' nog geen 5 minuten was besloten we nog een keer te gaan, zodat Milan goede opnamen kon maken van de snelle rit. Bij het buiten komen van de attractie kom je door een grote hal waar allemaal verschillende modellen auto's staan. We hebben er meteen een aantal geprobeerd waarbij de nieuwe Chevrolet Equinox het beste beviel. Je zat er heerlijk in.
(Foto: de ' auto's' voor de Test Track)

Overigens was en bleef het heerlijk rustig in het park dus dat was een enorme meevaller. We hoorden dat er een aantal weken geleden zelfs een rij bij Soarin was van 160 minuten!!! Dan doe je dus inderdaad 2 dagen over het bezoeken van 1 park.

Attractie nummer 3 was Mission Space. Bij binnenkomst werd voortdurend omgeroepen dat je nog mocht overstappen naar de minder heftige versie van de achtbaan (die is gemaakt nadat 2 mensen met hartklachten waren overleden...), maar aangezien ons hart voor zover wij weten goed functioneert toch in de 'heftige rij' blijven staan. Eigelijk was er helemaal geen rij, maar omdat er iets kapot was, moesten we toch zo'n 20 minuten wachten. Met 4 personen gingen we in een soort raket. Toen de deuren dicht gingen moesten we zelf de knoppen bedienen. De knoppen waren verlicht en als je iets moest indrukken werd dat tijdens de rit verteld. Toen alles klaar was voor vetrek gingen de stoelen waarop we zaten naar achteren en werden we gelanceerd. We voelden echt dat we omhoog gingen en kregen zelfs een soort gevoelloos gevoel in de benen. Onze armen kregen we met moeite omhoog en we voelden de G-krachten in ons gezicht drukken. Je moet inderdaad een sterke maag hebben, want er gebeurt nogal wat met je.......Er zijn zelfs kotszakjes aangebracht ! Het blijkt dat dit de meest technologische attractie is die Disney ooit heeft ontworpen en dat ze dit samen met NASA hebben gedaan. De 3 topattracties (zoals vooraf gelezen) hadden we nu gehad en we konden rustig alle overige attracties gaan bekijken, namelijk:

In de gigantische geoshpere (grote zilveren bol, tevens icoon van het park) bevindt zich Spaceship Earth. Deze attractie liet ons de geschiedenis van de communicatie zien. Vele animatronics laten communicatie zien van rotstekeningen tot de moderne communicatie. Met foto's van onze gezichten die bij het begin van de rit genomen werden werd aan het eind van de attractie een gepersonaliseerd filmpje gemaakt. Ontzettend leuk gedaan.

(Foto: Het symbool van Epcot)

In Universe of Energy konden we Ellen's Energy Adventure zien. Hierbij gingen we terug naar de tijd van de dinosauriërs in een rondrit met boten en werd tevens op megaschermen getoond hoe de energie die wij tegenwoordig gebruiken toen is gevormd.

Verdeeld over de gebouwen Innovations East en Innoventions West gaven deze paviljoenen informatie over de techniek in de huidige maatschappij. Hier hebben we nog een eigen achtbaanrit ontworpen en vervolgens in een simulator ondergaan en zijn we bij een informatieve 4-D film over orkanen geweest. Ook werden we nog bijgepraat door een medewerkster van het park die blijkbaar blij was dat iemand wilde luisteren, want we dachten dat er nooit een einde aan haar verhaal zou komen. Tenslotte hebben we hier nog wat foto's gemaakt en per e-mail verstuurd als ansichtkaart.

In Living with the land kwamen we alles te weten over planten en het kweken hiervan en in de foodcourt bij deze attractie hebben we ook meteen iets gegeten (sanwich en salade, redelijk gezond dus!!).

De laatste attracties in dit gedeelte van het park waren Journey into Imagination with Figment (misschien leuk voor kinderen), The Seas with Nemo & Friends waar je kon kijken naar een aquarium en de darkride The Seas With Nemo & Friends, waar het leek alsof de personages uit de film Finding Nemo gewoon in dit aquarium rondzwemmen middels speciale projectietechieken.

Tenslotte nog naar de 4-D film Captain EO geweest met in de hoofdrol Michael Jackson. Een beetje achterhaalde en verouderde attractie, maar goed, we konden even zitten want we begonnen al flink vermoeid te raken.

Bovenstaande attracties lagen allemaal in het 1e gedeelte van het park genaamd Future World. Het 2e gedeelte van het park was gelegen rondom een groot meer en heet World Showcase. Hier konden we van Canada naar Mexico lopen terwijl we door Noorwegen, China, Duitsland, Italië, VS, Japan, Marokko, Frankrijk, Engeland en Italiè kwamen. De elf landen hadden allemaal een nagemaakt paviljoen, waar typische bezienswaardigheden, entertainment, eten en cadeaus uit die regio te vinden waren. We zijn nog bij een 360 graden film van Canada geweest (wel aardig) en een 180 graden film van Frankrijk (zelfde film als in 1988..en geen achtergrond commentaar...matig dus) geweest. Milan had bij het USA paviljoen een turkeyleg gegeten, dat in tegenstelling tot een kippepootje in Nederland nog groter was dat een hele kip en Mira had bij het Duitse paviljoen een caloriebom genaamd chocolate caramel fudge gekocht (waar ze dus ook gewoon Duits spraken).

Foto: Het ItaliePaviljoen)

Toen we rond waren gelopen was het inmiddels 18.30 uur en waren we helemaal uitgeput. Eerst zaten we er nog over te denken om te wachten op het vuurwerk en lasershow op het meer om 21.00 uur, maar dit zat er duidelijk niet meer in. Om 19.00 uur waren we bij ons hotel terug en uitgeput gingen we op bed liggen. De rest van de avond alleen nog het reisverslag gemaakt en verder alleen maar tv gekeken (we waren te moe om er op uit te gaan). Vooraf waren we nog flink aan het twijfelen of we naar EPCOT moesten gaan omdat we niet wisten wat we precies moesten verwachten en de kaarten met $85,- per persoon niet goedkoop zijn, maar achteraf kunnen we zeggen dat we absoluut geen spijt hebben en blij zijn dat we zijn geweest. Morgen het laatste park en tevens onze favoriet Islands of Adventure! Dat wordt geweldig!!

Website Epcot: http://disneyworld.disney.go.com/parks/epcot/

Dag 6

7 september 2010

Vandaag de eerste attractieparkdag, waar we heel erg naar uit hadden gekeken. Door Laborday een dag later dan gepland, maar daarom niet minder leuk! Ook de eerste dag dat we op tijd moesten opstaan en uitgerekend afgelopen nacht slecht geslapen en zeker nog verder willen slapen toen de wekker om 7.30 uur ging. Maar goed, je moet er iets voor over hebben. Douchen, omkleden, ontbijten en iets na 8.30 uur op weg naar Universal Studios. Na een kort ritje kwamen we tegen 8.50 uur aan bij de parkeergarage. $ 15,- per dag voor het parkeren moeten betalen en geparkeerd op het King Kong dek. Daarna nog een flink stukje lopen naar de daadwerkelijke ingang en iets na negenen liepen we het park in. We waren nog aan het twijfelen of we niet eerst naar Islands of Adventure moesten gaan, maar omdat de meeste mensen daar naar toe liepen en een stuk minder mensen naar Universal toch daar maar voor gekozen. Bij binnenkomst eerst maar naar de nieuwe attractie Hollywood Rip Ride Rocket. Een achtbaan waar je zelf de muziek kunt kiezen die je tijdens de rit wilt horen. In 1 woord GEWELDIG!!! Wat een super achtbaan!! Lang, snel, loopings etc.etc. Toen we buitenkwamen zijn we snel nog een keer gegaan omdat er toch nog geen rij was. In je karretje zat zelfs een camera die je gedurende de rit filmt met de gekozen muziek. Na afloop kon je deze film zelfs op dvd kopen, maar $ 39,95,- vonden we veel te veel hiervoor.

Hierna meteen doorgegaan naar Mummy the Ride. Deze indoor achtbaan was in 2004 net geopend en net als toen geweldig gemaakt. Daarna ervaren hoe het is om in een metro te zitten (Earthquake) als er een aarbeving is en een boottocht gemaakt waar Jaws af en toe op kwam dagen. Volgende stop was Men in Black, een tegenvallende attractie helaas, maar wel leuk gemaakt. Next was ook een (voor ons) nieuwe attractie ' The Simpsons Ride' (sinds 2008). De attractie zelf is een bewegingssimulator die de indruk wekt dat de mensen in de attractie in de achtbaan zitten, in het karretje achter de Simpsons. Het stelt eigenlijk niet veel voor, maar Milan had hier meer moeite mee dan de snelste achtbaan. Achtereenvolgens nog de attracties E.T. (tegenvallend), de muziekshow beatlejuice (leuke afwisseling) en Twister (waar je ervaart hoe het tekeer kan gaan tijdens een orkaan).

Hierna even gegeten (Pizza) en vervolgens Jimmy Neutron (vergelijkbare attractie als The Simpson Ride), Shrek 4-D (geweldig, zelfs voor de 3e keer, na 2004 en 2007) en Terminator 4-D (met echte acteurs). De laatste attracties waren Animal Actors (net als in Hollywood leuk om te zien, maar niet meer dan dat), een goochelaars optreden voor een groepje van 20 personen en tenslotte nog de Horror Make-up show (geweldig grappig, met veel humor en interactie met het publiek). Het was inmiddels rond 17.30 uur en we hadden alle attracties nu pas gehad, terwijl we misschien 30 minuten tussendoor hebben gezeten en overal maximaal 10-15 minuten hebben moeten wachten. Duidelijk is in ieder geval dat je het op een hele drukke dag nooit allemaal in 1 dag kan bezoeken. We vonden het wel goed geweest voor vandaag en besloten naar ons hotel te gaan. Onderweg nog even gestopt bij een supermarkt om wat drinken te kopen en door naar het hotel. We hadden beide geen zin meer om nog ergens te gaan eten en hebben de kliekjes (chips, snoep etc.) als avondeten genuttigd. Na al dat ongezonde eten maakt dat ook niet veel meer uit haha. Op tv was een goede film en er moest tenslotte ook nog 'even' een reisverslag gemaakt worden. Tegen 22.00 uur gaan slapen, want morgen weer op tijd voor de poort van het volgende pretpark.

Website Universal: http://www.universalorlando.com/Theme_Parks/Universal_Studios_Orlando/universal_studios_florida.aspx

Dag 5

6 september 2010

Hoewel uitslapen het plan was, zaten we om 7.30 uur al aan het ontbijt. Omdat we toch al wakker waren en het hotel grotendeels vol zat (en in de ontbijtruimte slechts een paar tafeltjes staan) besloten we om alvast te gaan ontbijten. Daarna rustig aan gedaan met lezen, live rechtzaken op tv kijken, internetten en zelfs nog lekker een uurtje doorgeslapen. Tegen 11.00 uur zijn we naar het Prime Outlet Center gegaan. Het was Labor Day dus erg druk op de weg en de parkeerplaats bij het Outletcenter stond ook goed vol. Aangezien de parkeerplaatsen zo gigantisch zijn wel gemakkelijk een plekje kunnen vinden en toen maar wat gaan rondlopen. Veel winkels zijn hetzelfde als bij de Premium Outlet Store en dat was nu wel fijn. Milan vond de winkel van het merk Ecko namelijk erg mooi en heeft hier de gewenste korte broek gevonden en ook nog een bijpassend t-shirt aangeschaft. Bij de Adidas store hadden ze de schoenen die hij eerder ook al had gezien wel in de juiste schoenmaat, dus deze mochten ook mee het vliegtuig in. Mira daarentegen hield de hand op de knip voor zichzelf en kon helaas niets geschikts vinden. Tegen 14.00 uur zijn we teruggereden en gaan eten bij het eerder gespotte restaurant ' Sweet Tomatoes'. Als tomatenfreak moest Mira hier natuurlijk het fijne van weten. Het bleek een buffet restaurant te zijn waar je voor $8,75 onbeperkt kon eten. In 1 woord geweldig. Er was eerst een saladebar van een meter of tien lang met alle soorten salades en rauw te eten groenten die je maar voor kunt stellen. Daarna kwam je in de eetruimte waar je verder kon je kiezen uit 8 soorten soep (je kon ze natuurlijk ook allemaal proberen), 3 soorten pasta, 3 soorten pizza, 3 soorten muffins/brownie, ijs en vers fruit. Bovendien werd alles volledig vers gemaakt waar je bij stond. We hebben heerlijk gegeten en de warme chocolade brownies als toetje waren helemaal geweldig. Je kunt in Amerika dus blijkbaar ook gezond eten voor weinig. Wederom tonnetje rond vervolgens terug gegaan naar het hotel om uit te buiken. Vervolgens weer wat gelezen, foto's op de website gezet, tv gekeken en geslapen (ook dat is vakantie). Tussendoor voor de zoveelste keer een flyer van een zogenaamde pizzeria onder de deur geschoven gekregen. Op tv waarschuwen ze er uitgebreid voor dat je niet moet ingaan op deze flyers omdat ze of je creditcardgegevens willen gebruiken of een pizza afleveren die iemand in zijn garage heeft gemaakt. Het blijkt dus te gaan om nep pizzeria's waar we dagelijks 2 verschillende flyers van krijgen. Blijkbaar sluipen ze de hotels binnen om deze te verspreiden.

Tegen 20.30 er op uit gegaan om in eerste instantie een lekkere koffie bij Starbucks te gaan halen. Op internet hadden we er een in de buurt opgezocht, maar blijkbaar lag deze bij Seaworld waardoor we hier 's avonds niet meer terecht konden. Vervolgens nog even rondgelopen bij Point Orlando (soort van uitgaanscentrum), maar hier was verder niet veel te doen voor ons. De avond daarom maar afgesloten bij Mc Donalds met een hamburgertje ter vergelijking met thuis. We waren het er beide over eens dat ze hier veel vettiger waren dan bij ons. Kortom, niet voor herhaling vatbaar. Buiten was het na een regenbui voor de eerste keer deze vakantie lekker afgekoeld naar 'slechts' 25 graden. Nooit gedacht dat 25 graden zo koel kan aanvoelen....

Tegen 22.00 uur waren we terug op de hotelkamer om dit verslag op de website te zetten en nog wat te zappen. Daarna lekker naar bed om morgen klokslag 9.00 uur aan de poort van de Universal Studios te staan.

p.s. Ook nog een eervolle vermelding voor onze tankbeurt van gisteren. De prijs (omgerekend) voor 1 liter euro ongelood was maar liefst € 0,51....... Niet vreemd dus dat we soms het gevoel hebben dat we in een smart rijden tussen al die SUV's, pick-ups en andere mega auto's.

Website Sweet Tomatoes: http://www.souplantation.com/
Website Prime Outlet Center: http://www.primeoutlets.com/locations/orlando.aspx

Dag 4

5 september 2010

We zijn officieel van onze jetlag af, want we gingen was om 10.00 uur. We besloten om bij een echte Amerikaanse diner een echt Amerikaans ontbijt te gaan eten. We wilden eigenlijk met de auto op zoek gaan naar een diner, maar eenmaal buiten besloten we om naar het naastgelegen 'Village Inn' te gaan. En we hadden geluk. Het was een echte diner met treinzitjes en dito aankleding. De ober Troy begon, toen hij begreep dat we uit Nederland kwamen, meteen te vertellen hoe goed hij het vond dat we de finale van het WK voetbal bereikt hadden. Leuk om te horen dat een 'niet Spaanse Amerikaan' hier iets van af wist en er zelfs een mening over had.

Milan koos voor 2 eieren, bacon, hashbrown (soort van rosti) en wentelteefjes met boter en siroop. Mira ging voor scrambled eggs, bacon, vers fruit en een aardbeien pannekoek (crepe). Het smaakte ons beiden uitstekend en de vriendelijke ober kon rekenen op een flinke fooi (zoals dat hoort in Amerika). We hadden verder geen plannen gemaakt en besloten ook vandaag er op uit te trekken met de auto. Eerst zuidelijk gereden naar Kissimmee, maar dit bleek verder niet bijzonder interessant te zijn. Na een korte stop bij een paar winkels bij een mall zijn we richting de west kust van Florida gereden die aan de Golf van Mexico ligt. We wilden eerst naar Tampa gaan, maar na een rondje door/langs het centrum met de auto bleek dat hier niet veel te doen was en uiteraard ook veel dicht was op zondag. Daarom maar doorgereden naar Clearwater Beach. Een strand dat (zo was ons bij het ontbijt door een oudere inwoner van Florida uitvoerig verteld) veel mooier was dan de oostkust. Het bleek echter gigantisch druk te zijn en ook in de afstand hadden we ons flink vergist. Alleen de heenreis was zo'n 150 km. Eenmaal aangekomen in Clearwater Beach begon het meteen hard te waaien en te donderen en bliksemen. Aangezien zandstralen geen vakantie bezigheid van ons is, hebben we van afstand maar een foto gemaakt (het zand was inderdaad heel wit) en toen het ook nog hard begon te regenen besloten we om maar terug te rijden naar Orlando. Helaas wilde ook de rest van de Clearwater bezoekers dit over de enige toegangsweg ,waardoor we over de eerste 30 kilometer al een uurtje deden. Na een lange rit waren we tegen 18.00 uur terug bij ons hotel en moe van 6 uur autorijden...

Omdat onze magen begonnen te knorren toch maar in de auto gestapt en op zoek gegaan naar een restaurant. Uiteindelijk zijn we beland bij Uno Chicago Grill (en dat in Orlando....). Het was gigantisch druk en groot met overal grote tv schermen met honkbal en nascar. Bij omliggende tafels leek veel mis te gaan met de bediening (eten te laat, of geen eten...), maar gelukkig ging bij ons alles goed. De steak sirloin van Mira en de steak spiezen van Milan smaakten prima en na een uurtje kwamen we wederom tonnetje rond naar buiten (het wordt tijd voor de pretparken om al het eten er af te lopen!). Al met al zeker geen super dag vandaag door de lange rit en de regen (terwijl de temperatuur net zo hoog blijft) maar je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Nu nog even het volgende reisverslagje maken, vuurwerk kijken (vanuit onze hotelkamer hebben we zicht op Seaworld waar in het kader van Laborday al 2 dagen vuurwerk is) en eventueel nog een filmpje op tv of de laptop kijken. Morgen maar even bijkomen en flink relaxen voordat we daarna eindelijk de pretparken gaan bezoeken.

Website Uno: http://www.unos.com/
Website Clearwater Beach: http://www.clearwaterbeach.com/

Dag 3

4 september 2010

Volgens ritueel beginnen we de dag met een ontbijtje omstreeks 7.30 uur. Nou weet iedereen die ons ook maar een beetje kent dat wij geen vroege vogels zijn, maar tijdens onze vakantie in Amerika is dat (mede door het tijdverschil) vaste prik. Na het ontbijt eerst maar eens het reisverslag van de vorige dag maken en de leuke berichtjes die we hebben gekregen lezen. Helemaal leuk om de dag te beginnen is de videoboodschap van kleine neef Storm! Daarna nog een beetje internetten, nieuws lezen en kijken wat we kunnen gaan doen. De keus viel uiteindelijk op een bezoekje aan de oostkust van Florida. Eerste halte was (na ca. 1 uurtje rijden) Cocoa Beach. We hadden handdoeken en zwemkleding meegenomen, maar eigenlijk wisten we al dat we die niet gingen gebruiken. Zelf met het beetje wind bij het strand was het niet uit te houden (37 graden en hoge luchtvochtigheid!!) dus na een paar minuten omgedraaid en maar even een terrasje in de schaduw gepakt. Hier beide een flinke salade verorberd en toen een 10-tal km teruggereden. Op de heenweg zagen we aan het water wat bomen op een grasveld langs het water bij een parkeerplaats en hier zijn we onder een palmboom op de handdoeken gaan genieten van de wind die daar gelukkig wel stond. Na een uurtje hadden we het hier echter ook wel weer gezien en besloten we langs de kust noordwaarts te rijden naar Daytona Beach. Dit bleek toch een ritje van zo'n 1,5 uur te zijn, maar goed, de airco in de auto was heerlijk...Onderweg werd pijnlijk duidelijk dat Amerika verre van pracht en praal is. Gedurende de hele rit trailerparken en vervallen huisjes. Ten opzichte van de pracht en praal in Orlando is dit wel de andere kant van de medaille.

Eenmaal in Daytona een parkeerplekje gezocht (je mag hier als enige plaats in Amerika met je auto over het strand rijden) en even over de boulevard gelopen. Daarna nog even een pitstop om wat te drinken en na een uurtje vonden we het wel goed geweest. Al met al leuk om te kunnen zeggen dat je er geweest bent, maar ook niet meer dan dat (in onze ogen dan). Het was inmiddels al 17.00 uur en we besloten terug te gaan naar Orlando. Dit was zo'n 70 km rijden en verliep gelukkig vlekkeloos. Eenmaal terug in Orlando gestopt bij de supermarkt ' Publix'. Qua grootte het beste te omschrijven als een flinke Carrefour in Frankrijk. Wat meteen opviel waren de torenhoge prijzen. Vooral het gezondere eten is erg duur, dus dat verklaart veel. Een zak cashewnoten kost echter ook 10 dollar dus die hebben we ook maar laten staan. ' Catch of the day' was uiteraard (Pink) Lemonade voor Mira. In totaal zo'n 2 kilo in poedervorm om mee naar huis te nemen. Maar het 2e hoogtepunt voor Mira moest nog volgen toen ze haar paspoort moest laten zien bij de kassa (vanwege een blikje bier dat we ook kochten). Het meisje achter de kassa keek verbaasd naar haar geboortejaar (1978) en zei toen dat ze dit nooit had gedacht. Hooguit 25 jaar zei ze nog. Aangezien dit al de 2e keer (in 2 dagen) was dat ze deze reactie kreeg, krijgt ze toch nog een eervolle vermelding in dit verslag

Website Daytona Beach: http://www.daytonabeach.com/